donderdag 11 februari 2016

Tijd voor weer een nieuwe oude column..
Deze komt waarschijnlijk uit 2004 of 2005...?
Ook nu hebben we nog wel eens een stormpje en ondanks de steeds betere bekabeling, valt af en toe de stroom even uit.
Deze week nog. Het regende en waaide behoorlijk en na een paar keer knipperen, bleef de stroom definitief uit. Gelukkig hebben we nu een groter aggregaat, dus die paar uurtjes hebben we daarmee kunnen overbruggen.
Ook is onze veel grotere hooi stapel nu super goed afgedekt met heel stevig plastik en goed verankerd met zware houten stronken en oude pallets.

En natuurlijk ook een foto uit de "oude doos"
Tijdens onze eerste week in Veaupeytourie kwamen de mouflons nog heel dicht bij het huis. Ze waren niet anders gewend: er had zo'n 30 jaar niemand gewoond... Op de voorgrond Candy.


Herfst in de Dordogne.
(En waarom de column vertraging opliep.)

Waarschijnlijk hebben we deze titel vorig jaar rond deze tijd ook gebruikt voor onze column. Maar ja, de herfst komt ieder jaar weer terug.
Wat doen we hier zoal in de herfst? Natuurlijk champignons zoeken, kastanjes en walnoten rapen, appels plukken. En dan, KLETS PANG een herfststormpje en zitten we “vrolijk” drie dagen zonder stroom en telefoon. Dinsdag ochtend 3 oktober begon het wat te waaien en grijs te kijken. Het wakkerde al snel aan tot een storm en onder andere het zeil over de hooistapel sloeg bijna weg. De vele touwtjes en pallets waarmee we het plastik eind deze zomer over de stapel hooirollen vast hadden gezet waren door de wind losgegaan en omgevallen en het hele zeil dreigde weg te waaien. Gelukkig regende het op dat moment niet, maar duurde het toch de halve ochtend om in de storm het zeil weer vast te zetten. Deze keer met sterk touw en zware boomstammen ter verankering. Eenmaal binnen konden er nog snel enkele telefoontjes gepleegd worden waarbij de mensen werden gewaarschuwd dat de verbinding uit zou kunnen vallen (gebeurt wel vaker hier). Even later viel de stroom dus echt uit. Omdat onze telefoon ook een stroomverbinding heeft, werkte die niet meer en de mobiele telefoon heeft hier geen ontvangst.
Later op de dag vermeldde de batterijradio van de buren op de plaatselijke zender veel schade en zeker 3 dagen geen stroomaansluiting. We hadden toen we hierheen verhuisden een stroomaggregaat vanuit Nederland meegenomen, omdat we al bij onze zoektocht op de hoogte werden gebracht van de zwakke kabels die aan bomen en palen het Franse landschap sieren. Na 3 jaar rook de benzine echter naar terpentine en werd er gesleuteld tot de zaklampen leeg waren. Met perslucht blaas je de kanaaltjes in de carburator natuurlijk schoon, ware het niet dat de compressor op stroom loopt die er weer niet is. Met het aggregaat van de buurtjes hebben we die nacht nog een paar uur lang de koelkast en vriezer op tijd weer op temperatuur gekregen. De volgende ochtend togen we met alles in de auto naar vrienden in een gebied waar de stroom alweer was aangesloten en kregen we het aggregaat aan de gang. Onderweg veel afgebroken takken op de weg, al weggetrokken bomen langs de weg en zelfs een omleiding omdat er een electriciteitskabel op de weg lag. Gewoon een paar rood-witte lintjes en een bord aan de weg en iedereen rijdt om. In ons eigen gehuchtje circuleerden drie dagen lang de aanwezige noodaggregaten op een kruiwagen, daar er direct natuurlijk geen één meer in de stad te koop was. En dan kun je dus gelijk helemaal niks meer! Wat zijn we toch afhankelijk van stroom. En wat waren we blij toen ons aggregaat weer werkte. Onze eeuwenoude vrieskist kan namelijk niet 24 uur alles bevroren houden en al helemaal niet drie dagen. We hadden net ladingen cêpes (paddestoelen) ingevroren en die moesten natuurlijk niet gelijk bederven. Zelfs de houtkachel heeft stroom nodig: er zit een sensor in die een ventilator laat draaien als de insert te heet wordt. We hebben dus voorzichtig gestookt en lekker kastanjes gepoft bij een petroleumlampje. De volgende dag met het aggregaat werkte de lamp weer. We hoopten nu ook te kunnen bellen, maar wat bleek? Net toen wij weer stroom hadden, was er nog ergens een boom omgevallen of zo en was de telefoonverbinding ook verbroken.
De eerste avond zagen we aan de overkant van de rivier de nieuwe straatlantaarns van St Mesmin al weer branden, terwijl wij nog in het donker zaten. Toen de buurman de volgende ochtend de EDF belde om te vragen waarom overal om ons heen de stroom het weer deed en bij ons nog niet, kreeg hij een antwoordapparaat te horen dat vermelde:”U woont in een door storm getroffen gebied. Al onze medewerkers zijn in de buitendienst aan het werk om de problemen op te lossen en er is dus niemand om de telefoon te beantwoorden.”
De EDF heeft er drie dagen voor nodig gehad om een heel klein probleem op te lossen. Op een paar km hier vandaan zaten twee stroomkabels in elkaar gedraaid en maakten kortsluiting. Toen ze dit na drie dagen in 7 minuten verholpen hadden en een schakelaar hadden omgezet, hadden we ineens weer stroom.
We willen nu destemeer proberen om in ons nieuw te bouwen ecologische huis/dorpje zelfvoorzienend te zijn met stroom en water.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten